Zorgplicht voor IT-leveranciers

Bij IT-dienstverlening is er vaak sprake van een groot verschil in kennis. Veel IT-klanten schakelen de hulp in van een IT-leverancier omdat zij zelf niet kundig zijn op het gebied van ICT. Leveranciers die de indruk wekken een specifiek probleem van de klant op te kunnen lossen, moeten de klant voldoende informeren en waarschuwen om deze te behoeden voor (technische en praktische) onmogelijkheden en risico’s, lichtvaardigheid en gebrek aan inzicht. In de rechtspraak wordt dan ook aangenomen dat, juist vanwege het verschil in kennis, op leveranciers een bijzondere zorgplicht kan rusten. Ook de gewone zorgplicht ziet men steeds vaker terugkomen in IT-geschillen. Wat die zorgplicht voor leveranciers precies inhoudt, hangt af van de omstandigheden van het geval. De tekst van het contract is in beginsel leidend. Schending van een zorgplicht zou een wanprestatie of onrechtmatige daad met zich mee kunnen brengen.

De bijzondere zorgplicht voor leveranciers beoogt dus het verschil in kennis tussen leverancier en klant in evenwicht te brengen. De leverancier heeft in principe een informatie- en waarschuwingsverplichting. Hoe groter de ondeskundigheid van de klant, hoe groter de zorgplicht van de leverancier zal zijn. Indien een instructie van de opdrachtgever (dus de klant) dermate onverantwoord is, heeft de leverancier het recht om de overeenkomst op te zeggen. Onder juristen wordt wel verdedigd dat er zelfs een verplichting voor de leverancier bestaat om onverantwoorde instructies te weigeren.

Zorgplicht IT-klant

Hoe zit het dan aan de kant van de klant? Heeft die zelf nog verplichtingen? Jazeker! Er kan echter niet worden gesproken van een algemene zorgplicht voor de klant, maar de klant heeft wel degelijk verantwoordelijkheden. De klant dient zich te gedragen als een goed opdrachtgever.

Er zijn een aantal factoren die van belang kunnen zijn voor de beoordeling van de omvang van dit goed opdrachtgeverschap:

• -De kennis van de klant op het gebied van IT;
• -De inhoud van de overeenkomst (in het bijzonder de daarin voor de klant opgenomen verplichtingen;
• -De aard van het IT-project;
• -De wijze waarop uitvoering aan het project is gegeven op het moment dat de klant zich op schending van de zorgplicht door de leverancier bemoeit. Dit omvat de mate van detail waarmee de klant zich met de uitvoering van de dienstverlening heeft bemoeid.

Net zoals bij de zorgplicht voor de leverancier, geldt ook hier dat de tekst van het contract in beginsel leidend is. Pas als er leemtes in het contract bestaan, zal het ‘goed opdrachtgeverschap’ om de hoek komen kijken.

Indien een klant zijn verantwoordelijkheden (goed opdrachtgeverschap) schendt, kan dit van belang zijn bij het bepalen van de hoogte van een schadevergoeding. Wanneer een leverancier zijn zorgplicht namelijk heeft geschonden en een schadevergoeding moet betalen, kan de hoogte van deze schadevergoeding mogelijk verminderd worden op grond van ‘slecht opdrachtgeverschap’ van de klant. ‘Slecht opdrachtgeverschap’ van de klant zou er in een uiterst geval zelfs toe kunnen leiden dat de leverancier zijn zorgplicht niet heeft geschonden.

Wat betekent dit?

Het is dus zo dat IT-leveranciers op grond van de wet en de daaruit voortvloeiende rechtspraak een zorgplicht hebben. Deze zorgplicht is van belang vanwege het verschil in kennis van IT-leveranciers ten opzichte van IT-klanten. Ondanks dit verschil in kennis dienen klanten zich tevens te gedragen als goed opdrachtgevers. De precieze invulling van deze zorgplicht en van het goed opdrachtgeverschap blijft afhankelijk van de omstandigheden van het geval. De primaire ‘zorgplicht’ (voor klanten: ‘goed opdrachtgeverschap’) ligt bij de leveranciers. Het is echter niet zo dat de zorgplicht van een leverancier erin resulteert dat de klant zich niet meer behoort te gedragen als goed opdrachtgever. Zowel leverancier als klant dienen zich er dus van bewust te zijn dat hun plichten verder gaan dan het contract zelf.

Vragen of een concrete zaak? Wij helpen u graag verder.