Vrijwel ieder bedrijf heeft bedrijfsgeheimen en/of knowhow die waardevol is. Denk aan technologische kennis, uitvindingen, recepturen, fabricagemethoden, broncodes, ideeën, informatie over klanten en leveranciers, bedrijfsplannen, marktonderzoek of marktstrategieën. Voor bedrijven kan het van belang zijn om hun knowhow en bedrijfsinformatie te beschermen, zodat zij er profijt uit kunnen trekken zonder dat de concurrent daarmee aan de haal gaat. Bescherming daarvan gaat in de praktijk echter niet altijd goed. Hoewel bedrijfsinformatie soms door intellectuele eigendomsrechten – zoals het auteursrecht, octrooirecht of merkenrecht – kan worden beschermd, valt veel bedrijfsinformatie niet (zonder meer) onder een intellectueel eigendomsrecht. In dat geval is strikte geheimhouding van bedrijfsvertrouwelijke informatie de aangewezen weg om deze te beschermen. Bijvoorbeeld door het sluiten van geheimhoudingsovereenkomsten (“NDA’s”). Om bescherming te verkrijgen op grond van de Wet bescherming bedrijfsgeheimen (Wbb) moet er namelijk aan bepaalde voorwaarden worden voldaan. Recent oordeelde het Gerechtshof ‘s Hertogenbosch in een geschil tussen voormalige samenwerkingspartners waarbij de distributeur gebruikmaakte van bepaalde informatie, dat deze informatie geen bedrijfsgeheim is. De eiser kon dan ook geen beroep doen op wettelijke bescherming van haar bedrijfsgeheimen. Wat was er aan de hand?
Een steenhard geschil tussen voormalige distributiepartners
In deze zaak (24 januari 2023, ECLI:NL:GHSHE:2023:179) staat een geschil over het productieproces van kerk- en kasteelstenen centraal. MSI (een van de eisende partijen) produceert reproducties van kerk- en kasteelstenen van een specifieke soort: de cementtegels worden met een cementmortel in mallen met bewapening gegoten. Voor de productie en verhandeling van de tegels heeft MSI een lange tijd exclusief samen gewerkt met distributeur Raw Stones, een van de verwerende partijen. Volgens de eisers betreft het een samenwerking met exclusiviteits- en geheimhoudingsbedingen. Als voormalig distributeur heeft Raw Stones kennis kunnen nemen van het productieproces van de door MSI geproduceerde Castle Stones (hierna: ‘Stones’). In 2014 is Raw Stones soortgelijke tegels gaan produceren, die zowel qua uitstraling als qua dikte lijken op de Stones van de eisende partij.
De eisers eisten bij de rechtbank de vaststelling van het overtreden van de tussen partijen overeengekomen exclusiviteits- en/of geheimhoudingsverplichtingen. De rechtbank wees deze stelling echter van de hand omdat er niet was voldaan aan de voorwaarden van de Wbb. Zie daarover verder onze eerdere blogpost. In hoger beroep hebben de eisers hun eis gewijzigd naar een verbod op productie en verkoop van de Stones. Het productieproces is volgens eisers uniek en exclusief en moet daarom worden beschermd. Verweerders betwisten juist dat het productieproces uniek is: gelijksoortige tegels worden door meerdere partijen op de markt gebracht.
Oordeel van het hof
Met betrekking tot de vermeende exclusiviteits- en/of geheimhoudingsverplichtingen oordeelt het hof als volgt. Eisers hebben niet genoeg onderbouwd dat uit gedragingen of verklaringen van de wederpartijen kan worden afgeleid dat zij hebben ingestemd met een exclusiviteits- en/of geheimhoudingsbeding. Het hof geeft aan dat een bedrijfsgeheim op grond van de Wet bescherming bedrijfsgeheimen aan bepaalde voorwaarden moet voldoen, bijvoorbeeld dat een bedrijf redelijke maatregelen kan treffen tegen vermoedelijke inbreukmakers. Wanneer het hof aan deze voorwaarde toetst, wordt er opgemerkt dat de eisende partijen geen redelijke maatregelen hebben getroffen om hun productieproces geheim te houden. Het productieproces kwalificeert dus niet als een bedrijfsgeheim.
Het hof heeft ook het uiterlijk van de Stones onder de loep genomen. Ter zitting had een van de eisende partijen erkend dat het gieten van cementtegels in de mallen met bewapening op zich niet origineel is. Ook wordt de cementmortel kant en klaar ingekocht bij een fabrikant. Er is dus geen sprake van een uniek productieproces.
Tot slot oordeelt het hof dat eisers niet goed genoeg hebben aangetoond dat verweerders er niet alles aan hebben gedaan om eventuele verwarring te voorkomen. Van oneerlijke concurrentie en slaafse nabootsing is dus geen sprake.
Neem contact met ons op
Heeft u vragen over exclusiviteits- en/of geheimhoudingsbedingen, of wilt u weten óf en zo ja, hoe u uw productieproces en/of knowhow c.q. bedrijfsgeheimen kunt beschermen? Neem dan gerust contact met ons op.